Για να χαρακτηριστεί ένα άτομο βουλιμικό θα πρέπει τα επεισόδια αυτά να επαναλαμβάνονται τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.
Κατά την διάρκεια ενός βουλιμικού επεισοδίου το άτομο λαμβάνει μεγαλύτερη ποσότητα τροφής από αυτήν που πραγματικά χρειάζεται,σε σύντομο χρονικό διάστημα χάνοντας τον έλεγχο. Ο πάσχων δεν μπορεί να σταματήσει να τρώει ή να ελέγξει την ποσότητα της τροφής που καταναλώνει.
Στην συνέχεια νιώθει ενοχές που για ακόμα μία φορά δεν κατάφερε να ελέγξει την παρορμητική του συμπεριφορά απέναντι στο φαγητό.
Λόγω των τύψεων που αισθάνεται και προσπαθώντας να αποτρέψει την αύξηση του σωματικού του βάρους αυτοπροκαλεί εμετό με την χρήση καθαρτικών, διουρητικών ή άλλων φαρμάκων, με αυστηρή δίαιτα ή υπερβολική σωματική άσκηση.
Η διαδικασία επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα με αποτέλεσμα το άτομο να οδηγείται σε ένα φαύλο κύκλο, προσπαθώντας συνεχώς να διατηρήσει το βάρος τους σε φυσιολογικά επίπεδα ενώ ταυτόχρονα υποκύπτει σε βουλιμικά επεισόδια.
Το βάρος του ατόμου που πάσχει από ψυχογενή βουλιμία συνήθως είναι φυσιολογικό, Αυτό είναι και ένας απ’ τους λόγους που δύσκολα γίνεται αντιληπτό ότι καποιο άτομο πάσχει από νευρική βουλιμία.
Τα αίτια που συνήθως προκαλούν την ψυχογενή βουλιμία είναι τα εξής:
- Γενετικά: Σύμφωνα με μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε οικογένειες που πάσχουν από ψυχογενή βουλιμία παρατηρήθηκε ότι οι συγγενείς των οικογενειών αυτών έχουν αυξημένη πιθανότητα να νοσήσουν από ψυχογενή βουλιμία.
- Νευρολογικά: Η ψυχογενής βουλιμία μπορεί να εμφανιστεί λόγω της μεταβολής κάποιων ορμονών και κάποιας διαταραχής των νευροδιαβιβαστικων συστημάτων.
- Ενδοκρινολογικά: Οι βουλιμικοί ασθενείς παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης,μειωμένο θυρεοειδικό μεταβολισμό,μείωση τον γοναδοτροπινών κ.α.
- Ψυχολογικά: Συνήθως οι ασθενείς που πάσχουν από ψυχογενή βουλιμία έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση, χαμηλή αυτοεκτίμηση, τελειομανία,κυκλοθυμική συμπεριφορά και σε πολλές περιπτώσεις ειδικά κατά την διάρκεια της σχολικής περιόδου έχουν κακοποιηθεί υφιστάμενα μπούλινγκ.
Αντιμετώπιση
Μετά την αρχική εκτίμηση των αναγκών του ασθενή εφαρμόζεται με σταδιακό τρόπο ένα πλάνο για την αποκατάσταση της διατροφική του συμπεριφοράς. Ο ασθενής εκπαιδεύεται ώστε να καταλάβει τι προκαλεί στον οργανισμό του όταν τρέφεται λανθασμένα, να αποκαταστήσει την σχέση του με το φαγητό και να βελτιώσει την ποιότητα της τροφής που λαμβάνει υιοθετώντας αλλαγές στη διατροφή του τις οποίες θα τηρεί για όλη του τη ζωή και όχι για ένα παροδικό χρονικό διάστημα.