Η αιτία της συγκεκριμένης διαταραχής οφείλεται στους παρακάτω παράγοντες:
Στην κληρονομικότητα: Το άτομο με βάση την γενετική του δομή έχει προδιάθεση εμφάνισης ψυχογενους ανορεξίας. Αυτό δε σημαίνει κατ ανάγκη ότι το άτομο θα νοσήσει οπωσδήποτε από ψυχογενή ανορεξία αλλά παρουσιάζει αυξημένες πιθανότητες να νοσήσει.
Λόγω της γονιδιακής του ευαισθησίας το άτομο κατά την πραγματοποίηση μίας δίαιτας μπορεί να οδηγηθεί πολύ πιο εύκολα στην εμφάνιση της ψυχογενους ανορεξίας.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί όταν ένα άτομο έχει δυσαρέσκεια με το σώμα του και στις περισσότερες φορές μια διαστρεβλωμένη εικόνα γι αυτό.
Επίσης παρατηρείται συχνά ότι στην οικογένεια του ανορεκτικού ατόμου υπάρχει κι άλλο άτομο που πάσχει από την διαταραχή αυτή.
Στην προσωπικότητα: Στοιχεία της προσωπικότητας αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες για την εμφάνιση της ψυχογενούς ανορεξίας. Οι πάσχοντες από ψυχογενή ανορεξία ή αλλιώς νευρική ανορεξία χαρακτηρίζονται απο αυξημένα επίπεδα άγχους σχετικά με την οικογένεια τους, την προσωπική τους επιτυχία και οποιαδήποτε ενασχόληση τους.
Χαρακτηρίζονται από τελειομανία επιθυμώντας να επιτυγχάνουν με οτιδήποτε ασχολούνται, δεν θέλουν με κανένα τρόπο να απογοητεύσουν τον περίγυρο τους και να εισπράξουν την έντονη κριτική σε μια πιθανή αποτυχία τους.
Για να επιτύχουν ένα άριστο αποτέλεσμα,σε οποιαδήποτε δραστηριότητα επιλέγουν να αφιερώνουν πολύ χρόνο με σκοπό να επαινεθούν για το αποτέλεσμα που θα επιτύχουν.
Τις περισσότερες φορές και η ίδια επιτυχία τους προκαλεί άγχος με αποτέλεσμα να δουλεύουν πολύ στην συνέχεια για να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα και στην επόμενη προσπάθειά τους.
Η εφηβεία: Είναι μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδος όσον αφορά την ανάπτυξη του ατόμου,ειδικά της γυναίκας. Γι’ αυτό και τα περισσότερα περιστατικά ψυχογενούς ανορεξίας παρατηρούνται σε νεαρές γυναίκες κατά την διάρκεια της εφηβείας (15-18 ετών). Κατά την περίοδο αυτή το βάρος αυξάνεται με ταυτόχρονη αύξηση του λίπους, με αποτέλεσμα το άγχος και η ανησυχία των γυναικών σε αυτήν την ηλικία να αυξάνονται σημαντικά.
Συνήθως, τα άτομα στην ηλικία αυτή θέλουν να προσομοιάσουν στα εκάστοτε διαδεδομένα πρότυπα ομορφιάς.
Τα κορίτσια επιθυμούν να έχουν ένα αδύνατο σώμα και να γίνουν πιο όμορφες και τα αγόρια επιθυμούν να αποκτήσουν γυμνασμένο και μυώδες σώμα.
Για να επιτύχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα μειώνουν σημαντικά την πρόσληψη τροφής.
Η οικογένεια: Όταν στην οικογένεια υπάρχουν δυσάρεστες καταστάσεις και οι γονείς είναι απόμακροι το άτομο που πάσχει από νευρική ανορεξία προσπαθεί με την άρνηση της τροφής και την μεγάλη απώλεια βάρους να κερδίσει την προσοχή και το ενδιαφέρον των γονιών του ή σε άλλες περιπτώσεις τον θαυμασμό τους για την ισχνή του εμφάνιση και την εγκράτεια του απέναντι στο φαγητό.
Αντιμετώπιση
Δεν υπάρχει μια και μοναδική λύση για την αντιμετώπιση της νευρικής ανορεξίας αλλά εξατομικευμένες ανάλογα φυσικά με το στάδιο του πάσχοντος ατόμου, την σοβαρότητα των ιατρικών επιπλοκών που έχει επιφέρει η πάθηση καθώς και από τον ΔΜΣ (Δείκτη Μάζας Σώματος) του ατόμου.
Σχεδόν στο σύνολο των περιπτώσεων ο πάσχων για την αντιμετώπιση της διαταραχής χρειάζεται στήριξη εκτός από την οικογένεια και τον διαιτολόγο του και από εξειδικευμένο επιστήμονα ψυχικής υγείας.
Η στήριξη της οικογένειας αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην αντιμετώπιση της νόσου.
Ένα εξατομικευμένο διαιτολόγιο συνδυαστικά με την κατάλληλη ψυχοθεραπεία βοηθούν αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της πάθησης.
Συνήθως ο ΔΜΣ του ανορεκτικού ατόμου είναι σημαντικά χαμηλότερος του φυσιολογικού. Στόχος μας είναι να ανεβάσουμε την τιμή του ΔΜΣ στο εύρος (20-25kg) με αποτέλεσμα το άτομο να έχει φυσιολογικό βάρος.
Η λήψη τροφής θα πρέπει να γίνεται σταδιακά δηλαδή να αυξάνουμε τις ποσότητες της τροφής που θα λάβει ο πάσχων σιγά-σιγά ώστε αυτή να γίνεται αποδεκτή από το σώμα,δεδομένου ότι πριν την έναρξη της θεραπείας ο πάσχων σιτίζονταν ελάχιστα έως και καθόλου.